Deze week de volgende serie foto's gemaakt van Anneke's leven. Vanwege het slechte weer moesten we ons beperken tot beelden in huis. De focus van deze foto-sessie was gericht op de vraag wat voor soort beelden kenmerkend zijn voor Anneke (bijvoorbeeld qua lichaamshouding, gewoonte, gezichtsuitdrukking). We hebben een hele lijst gemaakt van mogelijkheden en die zijn we nu aan het afwerken. Tevens weer wat beelden gemaakt van Anneke's interieur.
donderdag 26 november 2009
woensdag 18 november 2009
Subjectieve werkelijkheid - autonoom dagboek
De focus van de nieuwe opdracht was duidelijk, maar er kwamen allerlei vragen op over gevoelsfluctuaties en hoe je die het beste kunt weergeven.
Ik heb de afgelopen week twee scenario's gevolgd.
- op het moment dat je een bepaalde emotie voelt, meteen proberen met de camera vast te leggen waar het vandaan komt of waar het mee te maken heeft, zoals de dag die al begon met een boterham die te lang in de broodrooster bleef zitten en daardoor behoorlijk verbrandde, een voorteken voor andere soortgelijke gevoelens tijdens de rest van die dag... (zie foto's);
- soms gebeurt het ook dat je spontaan foto's maakt van onderwerpen en je pas achteraf afvraagt: waarom nam ik deze opname? Pas op dat moment realiseer je je dat je gevoel nogal melancholiek is, met name als gevolg van de herfst die nu kamerbreed heeft toegeslagen, bepaald niet mijn favoriete seizoen.. (zie foto’s)
Ik heb de afgelopen week twee scenario's gevolgd.
- op het moment dat je een bepaalde emotie voelt, meteen proberen met de camera vast te leggen waar het vandaan komt of waar het mee te maken heeft, zoals de dag die al begon met een boterham die te lang in de broodrooster bleef zitten en daardoor behoorlijk verbrandde, een voorteken voor andere soortgelijke gevoelens tijdens de rest van die dag... (zie foto's);
- soms gebeurt het ook dat je spontaan foto's maakt van onderwerpen en je pas achteraf afvraagt: waarom nam ik deze opname? Pas op dat moment realiseer je je dat je gevoel nogal melancholiek is, met name als gevolg van de herfst die nu kamerbreed heeft toegeslagen, bepaald niet mijn favoriete seizoen.. (zie foto’s)
dinsdag 17 november 2009
Project 2 - week 1 (Anneke)
Deze week ben ik begonnen met de foto-documentaire waaraan ik de komen deweken zal werken. Hoofdpersoon van mijn verhaal is Anneke. Anneke is eenvrouw van 44 jaar die na een opleiding in de gezondheidszorg jarenlang werkzaam is geweest als coordinator jongerenwerk. Rond haar dertigste jaar stortte haar wereld ineens in: hypomane en manische perioden werden afgewisseld met depressies. Tijdens een korte opname-periode in 1995 werd vastgesteld dat ze leed aan een bipolaire stoornis gecombineerd met een persoonlijkheidstoornis. Na een lang en uitputtend genezingsproces kon zij haar leven weer langzaam opnieuw oppakken. Tijdens dit genezingsproces ontdekte zij dat creativiteit en in het bijzonder beeldende kunst voor haar een zeer effectief middel was om zich staande te houden. Zij werkte met keramiek, schilderde, schreef gedichten en begon korte films te maken. Het ging zo goed met haar dat ze besloot met haar medicijnen te stoppen. Het gevolg hiervan was echter dat ze in een zeer manische periode terecht kwam, waarin ze heel erg creatief was, maar ook 'roofbouw' pleegde op haar lichaam en geest en zoveel energie verloor dat ze uiteindelijk in 2007 opnieuw opgenomen moestworden. Het jaar voor de opname was Anneke regelmatig op straat te zien, gekleed als heks, compleet met hoed en bezemsteel. De heks was voor haar een manier om zich te beschermen tegen de buitenwereld, specifiek in een manische periode. Als heks durfde bijna niemand haar immers aan te spreken. Tijdens en na de opname slaagde ze er opnieuw in om uit het dal op te klauteren en met behulpvan therapie en medicijnen stabiliseerde ze weer langzaam. Sindsdien is Anneke in staat een stabiel en rustig leven te leiden. Het creatief kunnen zijn heeft een belangrijke rol gespeeld in Anneke's herstelproces. Schilderen, beeldhouwen, gedichten schrijven en filmen zijn voor haar middelen om haar complexe belevingswereld ten behoeve van zichzelf en anderen te verbeelden en op deze wijze hoopt ze verband te leggen tussen de wereld van de psychiatrie en de zogenaamde 'normale' wereld met al zijn vooroordelen. De kunst van Anneke is zeer kleurrijk, intuïtief, abstract en tegelijkertijd figuratief. Anneke is een kunstenaar met een psychiatrische beperking. En deze beperking gebruikt ze als overlevingsmiddel, waardoor ze gemakkelijker met haar beperking kan omgaan. Zij heeft intussen een gedichtenbundel gepubliceerd en exposeert zeer regelmatig haar schilderijen in Eindhoven en omgeving. Ook geeft zij als kunstenaar en vrijwilliger voorlichting voor kinderen, jongeren en volwassenen ten behoeve van mensen die meer willen weten van creativiteit, kunst en psychiatrie. Dertien jaar geleden kocht Anneke een hond, Joepi. Deze hond is sindsdien voortdurend aan haar zijde en is haar steun en toeverlaat. De komende weken zal ik Anneke regelmatig ontmoeten en ga ik proberen een portret van haar te maken waarin ik haar leefwereld verbeeld en waarbij ik tevens iets zal proberen te laten zien van wat een bipolaire stoornis is (tot voor kort genoemd: manische depressiviteit). Anneke is enthousiast en denkt creatief mee in het hele proces. De komende weken zal ik geleidelijk aan beelden laten zien uit deze ontdekkingsreis.
zondag 8 november 2009
Subjectieve werkelijkheid Project 2 - Opdracht
Gisteren de tweede opdracht gekregen voor dit kwartaal. Docente zal zijn Stefanie Gratz (http://www.stefaniegratz.com/). Opnieuw is de subjectieve werkelijkheid de focus van de opdracht. De bedoeling is een persoon te volgen en langzamerhand een beeld te creeren van zijn/haar identiteit. Het moet een voor de toeschouwer interessant verhaal worden, waarbij de grenzen worden afgetast tussen objectieve werkelijkheid en subjectieve waarheid. De gebeurtenissen hoeven bijvoorbeeld niet noodzakelijkerwijs gebeurd te zijn in de vorm waarin ze gepresenteerd worden. Wat essentieel is, is dat het een 'intiem portret' wordt, dat de toeschouwer meevoert in de leefwereld van de hoofdpersoon. Als 'food for inspiration' hebben we gisteren een aantal schitterende boeken bekeken, waaronder het werk van Nan Goldin (The ballad of sexual dependency), Larry Sultan (We are family), Richard Billingham (Ray's Laugh) en Mitch Epstein (Family Business). Hier twee foto's van respectievelijk Billingham en Larry Sultan.
vrijdag 6 november 2009
Subjectieve werkelijkheid Project 1 - Hoe zal ik te werk gaan?
De focus van de nieuwe opdracht is duidelijk, maar....: hoe zal ik te werk gaan? Er komen allerlei vragen bij mij op:
- hoe fluctueert je persoonlijke emotie en op basis waarvan?
- zitten er grote schommelingen in je gevoel of is je gevoel normaliter gelijkwaardig?
- wat is de invloed van het seizoen (m.n. de herfst met zijn steeds korter wordende dagen)?
- wat zijn de overige determinanten van je gevoelsfluctuaties?
Vervolgens komt de vraag op hoe je je gevoelens het beste kunt visualiseren. Mogelijkheden zouden kunnen zijn:
- kleuren en vormen
- licht en donker (incl. overbelichting en onderbelichting)
- scherpte cq onscherpte
- gebruik van metaforen en associaties.
Ook de wijze waarop je het boek samenstelt, monteert en grafisch ontwerpt is cruciaal:
- 1 of 2 foto's per spread
- variaties in grootte van de beelden
- reeksen van beelden (caleidoscoop)
- eventueel uitvouwbare pagina's
- soort papier.
Vele vragen dus, die evenzoveel experimenteer-scenario's kunnen opleveren....
De boodschap lijkt: gewoon intuitief beginnen en af en toe even evalueren welke richtingen het meest interessant zijn.
- hoe fluctueert je persoonlijke emotie en op basis waarvan?
- zitten er grote schommelingen in je gevoel of is je gevoel normaliter gelijkwaardig?
- wat is de invloed van het seizoen (m.n. de herfst met zijn steeds korter wordende dagen)?
- wat zijn de overige determinanten van je gevoelsfluctuaties?
Vervolgens komt de vraag op hoe je je gevoelens het beste kunt visualiseren. Mogelijkheden zouden kunnen zijn:
- kleuren en vormen
- licht en donker (incl. overbelichting en onderbelichting)
- scherpte cq onscherpte
- gebruik van metaforen en associaties.
Ook de wijze waarop je het boek samenstelt, monteert en grafisch ontwerpt is cruciaal:
- 1 of 2 foto's per spread
- variaties in grootte van de beelden
- reeksen van beelden (caleidoscoop)
- eventueel uitvouwbare pagina's
- soort papier.
Vele vragen dus, die evenzoveel experimenteer-scenario's kunnen opleveren....
De boodschap lijkt: gewoon intuitief beginnen en af en toe even evalueren welke richtingen het meest interessant zijn.
Subjectieve werkelijkheid Project 1 - Food for thought
Veel 'food for thought' vond ik in nummer 14 van het FOAM magazine. Hier enkele spreads, die binnen de opdracht van de subjectieve realiteit zouden kunnen vallen. Van boven naar beneden werk van: Thekla Ehling (2 spreads), Masao Yamamoto (1 spread), Risaku Suzuki (1 spread), Bart Julius Peters (3 spreads):
Subjectieve werkelijkheid Project 1 - De nieuwe opdracht
Gisteren het eerste deel van de nieuwe kwartaalopdracht gekregen en bediscusieerd. Deze keer gaat het om de subjectieve werkelijkheid als documentaire-strategie. De focus is: 'het vervaardigen van een dagboek waarin persoonlijke emotie ten opzichte van aspecten die je van waarde acht, tot uitdrukking worden gebracht'. De eindvorm dient een boek te worden van 10 a 15 spreads met als minimale maat A5, waarbij de maat een relatie heeft met de persoonlijke werkwijze.
Deze keer dus geen beeldverslag met de verplichting een 'werkelijke waarheid' te representeren. Wat verwacht wordt is een super-persoonlijke, welbewust getinte verslaggeving, een reeks notities waarin gepoogd wordt de eigen gevoelsmatige relatie met het alledaagse of facetten daarvan te visualiseren. Een narratieve, lineaire structuur is niet nodig. De pagina's dienen steeds opnieuw (verschillende?) visuele refecties te zijn van een positionering ten opzichte van relevant geachte gebeurtenissen, stemmingen, emoties, etc. Een emotie of een facet daarvan kan soms bestaan uit vele beelden die in onderling verband exact reflecteren wat niet in één beeld weer te geven zou zijn. De beelden moeten in zekere zin alle het handschrift dragen van de maker. Fotografische middelen kunnen naar hartelust ingezet worden en 'be-experimenteerd' worden...!
Deze keer dus geen beeldverslag met de verplichting een 'werkelijke waarheid' te representeren. Wat verwacht wordt is een super-persoonlijke, welbewust getinte verslaggeving, een reeks notities waarin gepoogd wordt de eigen gevoelsmatige relatie met het alledaagse of facetten daarvan te visualiseren. Een narratieve, lineaire structuur is niet nodig. De pagina's dienen steeds opnieuw (verschillende?) visuele refecties te zijn van een positionering ten opzichte van relevant geachte gebeurtenissen, stemmingen, emoties, etc. Een emotie of een facet daarvan kan soms bestaan uit vele beelden die in onderling verband exact reflecteren wat niet in één beeld weer te geven zou zijn. De beelden moeten in zekere zin alle het handschrift dragen van de maker. Fotografische middelen kunnen naar hartelust ingezet worden en 'be-experimenteerd' worden...!
Abonneren op:
Posts (Atom)