Project 2 - Week 6 (Anneke)

Een selectie van de beelden die ik gisterenmiddag heb gemaakt. Ik denk dat er wel twee of drie foto's bij zijn, die passen binnen de reeks die gedurende de afgelopen weken langzamerhand is ontstaan.

'Subjectief-autonoom' dagboek... (week 5)

Oh ja, je zou bijna vergeten dat er dit kwartaal nog een tweede creatief project loopt: hierbij enkele beeldschetsen van de afgelopen weken. Uiteindelijk streef ik na een boek te 'componeren' met een aaneenschakeling van dagelijkse anecdotische beeldschetsen die als een soort 'stream of consciousness' uit elkaar voortvloeien.....

Project 2 - Week 5 (Anneke)

Deze week weer nieuwe beelden gemaakt, waarbij ik me vooral heb gefocuseert op een zeer essentieel deel van Anneke's leven, namelijk het gedeelte waarin ze zich intensief en succesvol bezig houdt met beeldende kunst.

Project 2 - Week 4 (Anneke)

Vandaag vrijdag.....

Vandaag werken aan twee projecten: het portret van Anneke, waarvoor ik begin deze week mijn beelden heb gemaakt, en tevens het dagboek met subjectief-autonome beelden. Wat dat dagboek betreft heb ik nog wat verder nagedacht en dit is een samenvatting van mijn overpeinzingen:
Ik wil mij wat betreft het dagboek houden aan de 'regels' van het 'klassieke' dagboek; dat wil zeggen dat je dagelijks of tenminste om de paar dagen iets vastlegt over je belevenissen, gevoelens en stemmingen.
Ik merk dat je stemming -binnen bepaalde marges - per dag kan wisselen. Soms is je stemming al meteen in mineur (zoals op de dag die begon met de aangebrande boterham - zie 18 november) maar op andere tijden daarentegen word je na je wakker worden al meteen gegrepen door iets dat je juist op een positieve manier raakt (zie beneden de foto's van schitterende herfstkleuren, nog net te zien door de bewasemde ruiten).
Ik kies er dus voor om geen rode draad als thema uit te werken, maar juist om voor een aantal specifieke dagen foto's te maken die als het ware anekdotische beeld-notities zijn. Ik merk dat de diepgang van die anekdotische notities kan varieren. Ook kun je spelen met de mate van concreetheid dan wel abstractie van je beeldnotities. En natuurlijk kun je met de combinatie van je (abstracte dan wel concrete) beelden boodschappen versterken, dan wel onderuit halen, dan wel een zeker cynisme of een dosis humor meegeven.
Wat essentieel is, is dat het zeer subjectief is, maar wel uitlegbaar.
Ik heb de afgelopen week twee scenario's gevolgd:
- op het moment dat je een bepaalde emotie voelt, meteen proberen met de camera vast te leggen waar het vandaan komt of waar het mee te maken heeft;
- soms gebeurt het echter ook dat je spontaan foto's maakt van onderwerpen en je pas achteraf afvraagt: waarom nam ik deze opname? Pas op dat moment realiseer je wat voor soort je gevoel je onbewust had op het moment dat je de ontspanner van je camera indrukte. Noemen ze dat niet introspectie..? :-)
Later vandaag beelden..... want daar gaat het om...

Project 2 - Week 3: nieuwe beelden

Deze week samen met Anneke gewerkt aan beelden die haar laten zien zoals ze is en zoals ze leeft. Ik heb het gevoel dat er langzamerhand materiaal begint te ontstaan waarin ik Anneke laat zien in de verschillende 'lagen' van haar bestaan. Behalve beelden uit het heden, hebben we ook nog wat foto's gemaakt die gerelateerd zijn aan de manische periode van Anneke, enkele jaren geleden. Ze was toen regelmatig op straat te zien, gekleed als heks, compleet met hoed en bezemsteel. De heks was voor haar een manier om zich te beschermen tegen de buitenwereld, specifiek in deze manische periode. Als heks durfde bijna niemand haar immers aan te spreken.

Project 2 - week 3: wat is eigenlijk een intiem portret?

Het maken van 'intieme beelden' is, zoals ik eerder vermeldde, een belangrijke doelstelling van dit kwartaalproject. En dan blijft de volgende vraag overeind: wat definieert of iets een intiem beeld is? Toch nog maar eens even gekeken in een aantal woordenboeken om te zien of dat nog houvast biedt. Wat ik tegenkom zijn de volgende betekenissen: innig, vertrouwd, nauw verbonden, 'close', diep, dierbaar, gemeenzaam, vertrouwd, teder, openhartig. Dit zijn allemaal elementen die gerelateerd zijn aan de aard van de relatie tussen twee mensen. Je zou het misschien kunnen samenvatten met het begrip 'contact': er dient contact te zijn om nauw verbonden met elkaar te zijn en andersom dien je nauw verbonden te zijn om contact met elkaar te hebben. Maar... hoe is het gerelateerd aan het portret dat een documentair fotograaf van iemand maakt en dat je graag zou willen kenmerken als een intiem portret? Ik blijf een beetje bij wat ik hier eerder schreef: je creëert als fotograaf een zodanig contact en anderszijds creëert de gefotografeerde een zodanige openheid dat hij/zij volledig zichzelf durft te zijn in de verschillende 'lagen' van zijn/haar bestaan....., alsof er geen camera aanwezig is. Vaak gaat het hierbij ogenschijnlijk om non-momenten, terloopse momenten,die ook zou kunnen betitelen als
'tussenmomenten'. Juist op die momenten openbaart zich juist datgene wat iemand ten voeten uit karakteriseert. Paradoxaal genoeg zie je af en toe ook intieme, onthullende beelden van mensen die totaal zichzelf zijn, maar die op een paparazzi-achtige wijze gemaakt zijn. Ik zou dit willen noemen 'bespiede' of 'gestolen' intimiteit.

Project 1 - 'subjectief-autonoom' dagboek

Je zou bijna vergeten dat er nog een tweede belangrijk creatief project is, dit kwartaal: het dagboek met subjectief-autonome beelden. Hierbij twee nieuwe 'spread'-voorstellen', die opnieuw stemmingen representeren. Ik merk dat het weer en de melancholieke seizoenswisseling op dit moment een belangrijke rol spelen, in ieder geval bij deze twee beelden:

Project 2 - Week 2, eerste evaluatie

De belangrijkste vraag die afgelopen zaterdag tijdens de evaluatie van de diverse beelden aan de orde kwam was: welke beeld uit jullie series kunnen we karakteriseren als een 'intiem beeld'? En dan is de volgende vraag natuurlijk: wat definieert of iets een intiem beeld is? Ik denk dat je 'intiem beeld' moet interpreteren als een beeld van het moment waarop iemand totaal, maar dan ook totaal zichzelf is. Meestal ben je dat als je op je eentje bent, maar in principe kan dat ook met iemand anders erbij... Wel moeilijk voor een fotograaf om vast te leggen of toch niet? De volgende twee beelden van Anneke werden beschouwd als intieme beelden omdat men de overtuiging had dat Anneke hier echt helemaal zichzelf is. Op de ene foto stoer en rokend, op de andere, met haar hond Joepie, juist veel meer teder en kwetsbaar.