Dit kwartaal even geen fotografie, maar een "minor", gericht op het raakvlak tussen film en fotografie. Hierbij wil ik me in het bijzonder richten op het element ‘tijd’. David Claerbout is een van mijn inspiratiebronnen, bijvoorbeeld zijn videowerk "Ruurlo, Borculoscheweg, 1910" (1997), een digitaal gemanipuleerde oude foto van een dorpsgezicht met enkele mensen, een molen en een boom. Claerbout heeft een hedendaagse video-opname van dezelfde boom in het oude beeld gemonteerd. De boom beweegt zachtjes in een voorbije tijd. Weliswaar lijkt hiermee de oude foto tot leven gekomen, maar anderzijds is de beweging op haar beurt in de tijd bevroren. Een ander voorbeeld is zijn videowerk Dancing Couples (2008): hierbij verschuift de lichtbron heel, heel langzaam en je tast letterlijk in het duister in hoeverre ook de hele scene wellicht miniscuul beweegt. Ik zou me heel graag wat verder willen verdiepen in het zogenaamde 'oprekken' van de tijd. Wat zijn de mogelijkheden hiertoe? Wat zie je ontstaan als je de tijd oprekt? Wat gebeurt er als ik film inzet als fotografie? Of fotografie als film?
Mijn plan voor deze week is heel 'basic':
- (hoe) kan ik een stilstaand beeld tot leven laten komen en daardoor de tijd 'oprekken'?
- (hoe) kan ik videobeelden zodanig vertragen dat een kortmoment als het ware 'uitgesponnen' wordt?
- (hoe) kan ik snel echter elkaar opgenomen foto-opnames tot een (vloeiende) film bewerken en daardoor iets zeichtbaar maken wat normaliter aan je oog wordt onttrokken?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten