Docu Dagboek (1) - de eerste keuzes

Langzamerhand ben ik beginnen te denken over hoe ik het 'Docu Dagboek' project ga oppakken. Voor mij is in ieder geval duidelijk dat ik het dagboek ga maken vanuit mijzelf en niet vanuit een een bestaande of imaginaire persoon. Er zijn voor mij twee mogelijkheden: ik ga wat ik zou willen noemen vastleggen hoe mijn eigen 'kleine universum' zich verhoudt tot alles wat op dit moment gaande is op macro-niveau, zoals de financiele crisis, de mogelijkheden voor een meer duurzame maatschappij, Afganistan etc. etc. Of ik ga verder met iets wat ik een paar weken geleden al opgestart heb (zie eerder op de deze blog), namelijk een fotoserie over mijn vader. Mijn vader wordt dit jaar 88 jaar en woont nog steeds zelfstandig. Ik zou hem graag willen vastleggen zoals hij zijn dagelijkse leven leeft op zijn flat. Naast een aantal 'portretten' ook de hoekjes en details vast van zijn leefomgeving. Hij brengt vele uren op door op zijn flat, want hij is geleidelijk aan steeds immobieler geworden. Eens even over nadenken welke van de twee richtingen ik zal inslaan.

Licht opdracht

In het kader van de lichtopdracht heb ik een aantal opnamen gemaakt van mijn vader. Mijn vader wordt dit jaar 88 jaar en woont nog zelfstandig. Ik wil(de) hem graag vastleggen zoals hij zijn dagelijkse leven leeft op zijn flat. Naast een aantal 'portretten' leg(de) ik hoekjes en details vast van zijn leefomgeving.
Ik wil graag mijn vader zo natuurlijk mogelijk afbeelden. Daarom werkte ik als volgt. Ik gebruikte zoveel mogelijk het bestaande licht, maar vulde dit aan met een lichte dosis flitslicht.
Ik gebruikte mijn Nikon camera, waarbij de ingebouwde flitser als draadloze 'commander' fungeerde voor een SB600 flitser. Ik had mijn camera in mijn rechterhand terwijl ik mijn flitser links boven mijn hoofd tegen het plafond liet reflecteren. Ik had de flitser voorzien van een Lumiquest Mini Softbox om het licht nog verder te verzachten.
Hier zijn enkele opnames te zien, die ik op deze wijze heb gecreeerd.
Meestal werkte ik met een tijd van ca 1/60 seconde bij diafragma 3.5 en ISO 200.

Fotografen portret (4) - evaluatie

Afgelopen zaterdag was een fascinerende dag. Maar liefst achttien mini documentaires die werden vertoond op een groot scherm, waarop je overigens ook ineens heel duidelijk alle onvolkomenheden in je film zag...:-). Achttien mini docu's over meest heel interesante mensen, fotografen zowel als filmers.
Ik was heel tevreden over de eind-feedback die ik kreeg met betrekking tot mijn film over Dick Duyves, en dat geldt ook voor Shiva voor haar film over Juul Hondius. Onze voorbereidingen hebben duidelijk hun positieve effecten gehad en dat geldt nog het meest voor de investering die we de eerste weken van het project hebben gedaan. We maakten toen een mini portret van elkaar en daarbij liepen we letterlijk tegen alle valkuilen aan die je maar kunt tegenkomen: het soort van vragen dat je wilt stellen, de camera-opstelling en camera-voering, het gebruik van de microfoons, het geluid in het algemeen en last but not least de montage in Adobe Premiere en het overzetten vanuit Premiere naar DVD. Dat is dus iets wat we bij toekomstige projecten zeker moeten herhalen.
De 'lessons to be learned' focuseren zich wat mij betreft op:
1. een nog preciesere cameravoering (kadrering en compositie), en zeker ook
2. een nog verdere verbetering van het geluid.
Overigens nog een geweldig compliment voor Wout en Jeroen voor hun prachtige film over Eddy Posthuma de Boer. Eenvoud loont. Simpel, ingetogen en schitterend.

Fotografen portret (3)

Vorige week zaterdag was de dag van de 'sneak preview': zeer fascinerend om 18 portretten van elk circa 8 minuten voorbij te zien komen, elk in een eigen stijl en elk gefocuseerd op een interessante hoofdpersoon.
Mijn portret van Dick Duyves heb ik met heel veel ondersteuning van Shiva Faber heb gemaakt. Wij hebben vanaf het allereerste begin perfect samengewerkt. Shiva is planmatig, gedisciplineerd, niet bang om verschillende scenario's te exploreren, gezond eigenwijs en bovenal een perfectionist; verder is ze altijd in om voor een goede grap al was het alleen maar om iets dat volledig dreigde te mislukken weg te lachen zo dat we elkaar weer wat relativiteit konden bijbrengen.
Ten behoeve van de sessie van vorige week zaterdag heb ik een tamelijk ver afgemonteerde eerste versie gemaakt. Ik was er zelf redelijk tevreden over omdat ik vond en vind dat de specifieke persoonlijkheid van Dick redelijk uit de verf is gekomen.
Dick is een mens die zich meer uit in visuele taal dan in klassiek-grammaticale taal en ik had de hoop dat dat element goed uit mijn mini documentaire zou komen.
Ik had twee vragen die ik voordat ik de vertoning startte, aan iedereen stelde:
1. is de mix van visuele actie en verbale inhoudelijkheid enigszins in balans?
2. is het geluid (een mix van externe microfoon en interne microfoons van verschillende camera's) in orde?
Tijdens de opnamedag waren we in de gunstige omstandigheid dat we naast, een interview, ook wat actie-opnames konden maken. Met de auto zijn we naar de "rafelranden" van Amsterdam gereden, waar we net naast de auto-snelweg Dick-in-actie konden filmen. Met een lente-zon die op dat moment erg laag stond leverde dat een aantal prima opnames op. Juist die opnames had ik aan het begin van het portret gezet, maar ook aan het einde. Daar tussendoor had ik een aantal opnames van Dick gemonteerd, terwijl hij aan de hand van concrete foto's uitlegt hoe hij werkt, wat hij met zijn foto's wil zeggen en hoe zijn foto's als een groot geheel een verbinding met elkaar aangaan.
Afgaande op de reacties ben ik er redelijk in geslaagd om de 'actie-gedeelten' te laten balanceren met het 'verbale, meer inhoudelijke deel'. (Ook factueel klopte die balans overigens aardig: bedie delen duren opgeteld samen zo'n vier minuten).
Het commentaar spitste zich toe op:
- de kadans van het middengedeelte: dit is nu ritmisch nog niet goed en ook inhoudelijk kan het nog beter; het is ook nog wat te onrustig.
- het allereerste begin roept iets teveel het beeld op van een road-movie en is ook te lang.
- het vertonen van de foto's kan wat rustiger, waardoor ze meer en meer diepgaande aandacht krijgen.
- het geluid is zeker vatbaar voor verbetering maar is op zich alleszins aceptabel.
Met deze feedback in mijn hoofd ben ik deze week gestart een nieuwe versie te monteren.
Mijn belangrijkste doelstellingen zijn:
- de persoon van Dick met zijn hierboven genoemde kwaliteiten goed weer te geven
- een film te maken die zodanig gevarieerd is dat hij de aandacht blijft trekken
- de balans tussen actie en diepgang goed te krijgen respectievelijk goed te houden
- het snijden van de fragmenten op een zodanige wijze te doen dat er ritmiek ontstaat en geen 'stagnaties' of een ritme dat niet goed aanvoelt.