En nu de film....

Het laatste gedeelte van onze kwartaalopdracht is gericht op het toevoegen van bewegende beelden, of liever gezegd: is erop gericht een stilstaand beeld in te bedden in twee bewegende beelden waarvan het linker beeld de context schetst (en op deze wijze op een bepaalde manier het beeld 'legitimeert') en het rechter beeld mijn commentaar, bevestiging of kritiek weergeeft op het middelste beeld.
Voor mij was het onmiddellijk duidelijk dat het linker beeld moest zijn gerelateerd aan tv, en wel aan al die reclamebokken die kindertekenfilms omringen, met name in de sinterklaas- en kersttijd. Zo is immers in allereerste instantie mijn belangstelling voor dit onderwerp ook tot stand gekomen. Kinderen zijn 'kinderlijk-naief'en daardoor voor de 'fabrikant-verleider' een gemakkelijke prooi; je ziet dat bijna letterlijk op het gezicht van het afgebeelde kind in mijn tweeluik gebeuren. Overigens dient dan vanzelfsprekend ook nog de uiteindelijke 'koper' (ouders, opa's, oma's, etc.) verleid en overtuigd te worden, maar dat gebeurt meestal via het kind als intermediair. Ik vond het wel een uitdaging om niet het hele beeld maar slechts een gedeelte ervan te filmen, zodat je duidelijk de matrix-structuur van de tv kunt zien (het moet dan wel een 'ouderwetse' beeldbuis tv zijn overigens). Gedurende het filmen kwam steeds opnieuw een vraag op die me al eerder had bezig gehouden: wat zijn eigenlijk de wettelijke en ethische 'regels' voor dit soort van reclame blokken; ik moet me hierin nog eens verdiepen. Als rechterbeeld heb ik ervoor gekozen iets te laten zien van wat de nacht van oud-op-nieuw in veel westelijke landen is geworden, of liever gezegd waartoe deze nacht is verworden. De nacht van 2008 op 2009 staat nu bekend als een 'relatief rustige' nacht. Toch zijn er aleen in Den Haag al zestig(!) auto's in brand gestoken. Wat ik wil oproepen is de vraag: is er een verband tussen de enorme hoeveelheid consumptie waarmee kinderen worden volgestopt, de vaak hiermee gepaard gaande verminderde persoonlijke aandacht voor hen, en zaken als apathie en in dit geval excessieve agressie en vandalisme?
Onder meer op basis van de reacties en gesprekken naar aanleiding van de 'voor-vertoning' vorige week zaterdag zal ik mijn filmjes een stuk simpeler maken en tevens het moordende tempo wat vetragen. Daarnaast heb ik me voorgenomen ook nog een andere versie te maken, een versie die wat betreft zijn rechterbeeld enigszins dichter in de buurt blijft van het oorspronkelijke thema 'hyper-consumptie'. Ik moet er nog eens een nachtje over slapen welke versie ik zaterdag zal presenteren. De kernvraag hierbij zal worden: hoe bereik ik een goede balans tussen 'bold statement' en 'geloofwaardigheid'?